Celem książki jest odpowiedź na pytania: jakie były założenia komunistycznych władz w Polsce wobec repatriacji i reemigracji, a jaka de facto była linia polityczna Francji wobec reemigracji górników, rolników i robotników przemysłowych? Na jakim szczeblu władzy podejmowano nad Sekwaną decyzje dotyczące powrotu Polaków do ojczyzny? Czy Francja zmieniła stanowisko wobec polityki reemigracyjnej dopiero po opadnięciu żelaznej kurtyny? Istotne było również ujawnienie opinii Polonii francuskiej na temat reemigracji oraz argumentów za powrotem, którymi posługiwały się organizacje polonijne we Francji. Na uwagę zasługuje także omówienie skali akcji repatriacyjnej i reemigracyjnej. Ze względu na procesy adaptacyjne nie bez znaczenia jest sprawa adekwatności założeń komunistycznej polityki repatriacyjnej i reemigracyjnej oraz związanych z nią obietnic awansu zawodowego polskich robotników w stosunku do rzeczywistości stalinowskiej Polski.