Autor gromadzi swoich bohaterów – rzeczywistych i wymyślonych, żywych i umarłych – u stóp Ściany Płaczu, osadzając ich w realiach jednego z najważniej- szych wydarzeń w historii Izraela – wojny sześciodniowej. Tam oddaje im głos, a oni niczym antyczny chór komentują sceny walk o Jerozolimę.
Wątki zaczerpnięte z tradycji chasydzkiej, opowieści i legendy mieszają się ze wspomnieniami Holokaustu, czasów hitlerowskiej okupacji i późniejszych wojen w Izraelu. Jerozolima, miasto-symbol, jest głównym punktem odniesienia: każdy przybywa tu jako żebrak, a odchodzi wzbogacony o wiarę i doświadczenie historii.
Książka otrzymała we Francji prestiżową nagrodę Médicis.