"Wiem, że dziś umrę" – z tą myślą budzi się Danny Lowenstein. Dziś ma spotkanie z irackim przywódcą antyamerykańskiej rebelii. Ale przeczuciu śmierci nie towarzyszy podejrzenie, że umrze nie jako ofiara wojny, ale zawiści, nienawiści i zemsty jednego z najbliższych mu ludzi. Są nierozłączni. Razem przeszli przez piekło Bośni, Ruandy, Czeczenii. Uzależnieni od wojny – ćpuny wojny, jak siebie nazywają. Najlepsi korespondenci wojenni świata. I on – ich przyjaciel i sumienie, doskonały pisarz, wrażliwy dziennikarz, niedościgły wzorzec. To on pisze książki, on dostaje nagrody. To on nigdy się nie boi. Obie kobiety go kochają, obaj mężczyźni podziwiają. I teraz, kiedy został porwany i być może zamordowany, razem w hotelu w Bagdadzie sparaliżowani strachem i targani najskrajniejszymi emocjami wspominają i zadają sobie pytanie: czy to któreś z nich go zdradziło i wystawiło na śmierć?