Tradycja i nowoczesność w literaturze tureckiej 1718-1895

Początek XVIII wieku wprowadził Imperium Osmańskie w dwustuletni okres reform modernizacyjnych, które miały na celu stworzenie z sułtanatu osmańskiego nowoczesnego państwa na wzór europejski. Reformy te, wprowadzane odgórnie przez sułtana i jego ministrów przy poparciu wąskiej grupy ludzi światłych i wykształconych, spotykały się z oporem i niechęcią większości społeczeństwa, bardzo religijnego i tradycyjnego. Jednak zmiany następowały nieuchronnie, a proces ten znalazł swe odzwierciedlenie w literaturze tureckiej tego okresu. Autor prezentowanej książki podjął się analizy przemian zachodzących zwłaszcza w treści i formie tureckich wierszy i opowiadań, opierając się na bogatych materiałach źródłowych. Jest to pionierska praca, ukazująca te przeobrażenia w szerokim kontekście historycznym, kulturowym i społecznym.

Öztürk Emiroglu, turkolog, pracownik naukowy Zakładu Turkologii i Ludów Azji Środkowej Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego, jest znawcą literatury tureckiej XIX i XX wieku. W zakresie jego zainteresowań badawczych znajdują się takie zagadnienia, jak: tureckie grupy literackie, literatura dla dzieci w Turcji i w Polsce, rola periodyków w rozwoju nowoczesnej literatury tureckiej, związek między polityką i literaturą w Turcji, dorobek naukowy polskiej turkologii. Wyniki swoich badań prezentował w licznych referatach i artykułach publikowanych w czasopismach naukowych tureckich i polskich oraz międzynarodowych. Jest także krytykiem literackim i tłumaczem polskiej poezji na język turecki.