Biuro tajnych spraw Kulisy Centralnego Biura Śledczego

Od ponad dziesięciu lat CBŚ ma świetną opinię. Czy zasłużenie? Frustrację i żal noszony głęboko w sercu można dostrzec u wielu byłych policjantów, szczególnie tych z Centralnego Biura Śledczego. Ci ważniejsi raz w roku widują się na spotkaniach byłych funkcjonariuszy, ostro piją, snują wspominki i zdarza się, że wylewają żółć na byłych kolegów i przełożonych. Towarzyszy im poczucie krzywdy. – Taka instytucja – mówi filozoficznie jeden z policyjnych emerytów, lat czterdzieści sześć. – Każdy każdego chce przechytrzyć, zrobić na jego plecach własną karierę. Po latach z pracy w CBŚ odchodzą ludzie z przetrąconymi kręgosłupami. Tu nie ma świętości. Choćbyś był najlepszy, choćbyś zapakował do kryminału stu bandytów, przychodzi chwila, kiedy spadasz ze szczytu na samo dno. I wtedy nikt się za tobą nie ujmie, zasługi możesz schować głęboko do szuflady. O takim Centralnym Biurze Śledczym i o takich ludziach jest ta książka. Opowiada także, jak wyglądało naprawdę rozbijanie gangu pruszkowskiego. Kto stał za aferą starachowicką. Gdzie leży wina w sprawie Olewnika. Kto sprzedał policyjną wiedzę biznesmenowi X (jednemu z najbogatszych Polaków). Kto w CBŚ wysługiwał się politykom i komu zależało nie na walce z mafią, tylko wyłącznie na własnej karierze. Kto z funkcjonariuszy był kretem przestępców, a kogo pomówiono fałszywie. Ile brudnych pieniędzy odebrano gangsterom i gdzie ta forsa jest schowana. Sylwester Latkowski i Piotr Pytlakowski dotarli do byłych i aktualnych funkcjonariuszy Biura, a także do wielu dokumentów, które pokazują nieznaną dotąd historię polskich pogromców mafii.

Sylwester Latkowski (ur 1966 r.)   reżyser, scenarzysta, dziennikarz, producent filmów i wydawnictw fonograficznych; autor filmów dokumentalnych: „To my, rugbiści” (2000), „Blokersi” (2001), „Pub 700” (2002), „Gwiazdor” (2002), „Nakręceni, czyli szołbiznes po polsku” (2003), „Klatka” (2003), „Kamilianie” (2003), „Śledczak” (2004), „Pedofile” (2005). „Zabić Papałę” (2008), „Ścigany” (współautor Piotr Pytlakowski, 2010), „Wszystkie ręce umyte. Sprawa Barbary Blidy” (współautor Piotr Pytlakowski, 2010), „Ostatnia Wieczerza” (2011). Prowadził i reżyserował programy telewizyjne „Nakręcona noc” i „Konfrontacja”. W 2001 roku otrzymał wyróżnienie Fundacji Kultury za książkę „Pamiętam jak...”. Jest także autorem książek „Zabić Papałę” (2008) i „Polska mafia” (2011) oraz napisanych wspólnie z Piotrem Pytlakowskim „Olewnik. Śmierć za 300 tysięcy” (2009), „Przykrywkowcy” (2010) i „Wszystkie ręce umyte. Sprawa Barbary Blidy” (2010).

Piotr Pytlakowski (ur. 1951 r.)  dziennikarz i scenarzysta. Pracował m.in. w „Przeglądzie Tygodniowym”, „Gazecie Wyborczej”, „Życiu Warszawy”, „Życiu”, a od 1997 związany jest z tygodnikiem „Polityka”, gdzie zajmuje się dziennikarstwem śledczym i problematyką kryminalną. Napisał scenariusze do filmów: „W poszukiwaniu utraconych lat” (2001), „Świadek koronny” (2007) i „Odwróceni” (2007). Autor książek reporterskich: „Republika MSW” (1992), „Czekając na kata. Rozmowy ze skazanymi na śmierć” (1996); współautor „Alfabetu mafii” (z Ewą Ornacką, 2004) i „Olewnik. Śmierć za 300 tysięcy” (z Sylwestrem Latkowskim, 2009). Laureat nagrody Grand Press w kategorii Dziennikarstwo Śledcze w 1999 roku.