Przyjęty w Polsce w 1989 roku, na początku transformacji, neoliberalny model rozwoju państwa, związany był z ograniczeniem jego aktywności w procesy społeczno-gospodarcze. Stworzyło to warunki do rozwoju gospodarki rynkowej, ale z uwagi na jej istotę – ograniczyło zaangażowanie państwa w sferę realną rynku i wsparcie podmiotów gospodarczych ze środków publicznych. Wymagało to jednocześnie wprowadzenia rozwiązań ograniczających negatywne skutki funkcjonowania mechanizmu rynkowego.
Rolę korygującą miały pełnić między innymi jednostki samorządowe. Rozpoczęty proces decentralizacji państwa sprawił, że jednym z ważniejszych zadań samorządów stało się zaspakajanie potrzeb mieszkańców na poziomie lokalnym.
Ze wstępu