Losy żołnierzy Henryka Flamego Bartka po amnestii 1947 r. nie należały do szczęśliwych. Spychani na margines, poszukiwani, tropieni nawet wtedy, gdy zaprzestali antykomunistycznej działalności. Niektórzy wierząc, że los się może jeszcze odmienić, decydowali się na kontynuację walki. Była to już jednak walka prowadzona w absolutnym osaczeniu, gdzie z każdej strony mogła czaić się zdrada. Nawet od dawnych dowódców i towarzyszy broni.