Bronią się Chłopcy, spod Parasola
a…. dowodzi nimi Janusz Brochwicz-Lewiński ps. „Gryf”.
Kim jest ten człowiek, który stał się legendą już za młodu?

Urodził się w 1920 r. w Wołkowysku niedaleko Grodna, od dziecka wyróżniał go talent przywódczy, a wojskowość miał we krwi dlatego wstąpił do szkoły podchorążych zaraz po maturze. W 1939 r. w wieku 19 lat aresztowany przez bolszewików, otrzymał wyrok śmierci. Był partyzantem „Zapory”, a do szkolenia żołnierzy z „Parasola” powołał go „Nil”. Ciężko ranny podczas walk na Woli trafił do obozu jenieckiego w Murnau gdzie poznał Rotmistrza Witolda Pileckiego. Z polecenia Gen. Tadeusza Bora – Komorowskiego trafił do I Samodzielnej Brygady Spadochronowej, tak znalazł się w wojsku w Wielkiej Brytanii.

Jego historia powojenna była równie barwna. Po wstąpieniu do armii brytyjskiej, był w gwardii przybocznej rodziny królewskiej Elżbiety II, a następnie jako oficer wywiadu brytyjskiego i Armii Renu brał udział w operacjach m.in. na terenie Niemiec i Palestyny.

W wieku 82 lat, w 2002 r. wrócił do Polski. Aktywnie działał, w latach 2009–2014 był członkiem Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari, a w 2014 zasiadł w Komitecie Honorowym Fundacji „Łączka”. Zmarł 5 stycznia 2017 roku w Warszawie.

Prezydent Lech Kaczyński awansował go do stopnia generała brygady, a Prezydent Andrzej Duda odznaczył go Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Honorowy obywatel m. st. Warszawy, laureat Nagrody IPN „Kustosz Pamięci Narodowej”. Odznaczeń za zasługi otrzymał wiele, z różnych stron. Jednak jedno „odznaczenie” jest wyjątkowe, które jak mówił ocaliło mu życie – obrazek Jezusa Miłosiernego, otrzymany od Matki przy pożegnaniu w 1939 r. Nie ma wątpliwości, że życie zawdzięczał Bożej Opatrzności.

Ta książka to historia w której pojawiają się niezwykłe osobistości, nazwiska i wydarzenia. To życiorys, który trudno zamknąć pomiędzy okładki książki, to zdarzenia, które stworzyły dzisiejszą historię Polski i świata.