Konferencja posłów Rzeczypospolitej Polskiej..

Konferencja posłów RP akredytowanych w państwach Europy Środkowej i Bałkanów, odbyta w dniach 7-10 marca 1932 r., stanowiła ewenement w dziejach ówczesnej polskiej dyplomacji - jednoczesne zaproszenie grupy posłów do Warszawy sugerowało międzynarodowej opinii publicznej poważne zmiany w polityce zagranicznej Polski. Ostatecznie Józef Piłsudski zdecydował (w pół roku później), aby ministra spraw zagranicznych Augusta Zaleskiego zastąpił Józef Beck, poprzednio jego adiutant i bliski współpracownik. Nastąpiło też osłabienie współpracy z Czechosłowacją, a na kierunku południowym jedynym sojusznikiem Polski pozostała Rumunia. Publikowane w książce tajne materiały (w postaci maszynopisów powielanych) zachowane w Archiwum Akt Nowych, w zespole akt Poselstwa RP w Belgradzie (sygn. 142) nie zawierają wszystkich referatów przygotowanych przez posłów na konferencję. Przedstawienie obszernego referatu posła Adama Tarnowskiego na temat sytuacji Bułgarii zajęło zbyt dużo czasu, więc organizatorzy obrad postanowili, że następne referaty posłów nie będą odczytywane, a tylko referowane; w rezultacie teksty te nie trafiły do zbioru akt konferencji. Jednocześnie protokoły z dyskusji nie zostały odpowiednio przygotowane i przez to są nieco chaotyczne. Natomiast wygłoszone przez wysokich urzędników MSZ referaty, dotyczące głównie metod pracy poselstw i planów rozszerzenia działalności gospodarczej Polski, napisane dobrym językiem, są w komplecie.