Niniejsze studium jest próbą kompleksowego podejścia do krytykowania, które potraktowano jako punkt wyjścia do analiz mikro i makro, a ściślej mówiąc, do analiz dyskursu na płaszczyźnie intra- i transtekstualnej. Krytykowaniu autorka przygląda się z perspektywy komunikacyjnej na tle działań wartościujących i uznając je za kompleksowe działanie językowe stara się wychwycić i wyodrębnić, a także opisać charakterystyczne jego typy i warianty.

Rozważania teoretyczne i analizy empiryczne opierają się głównie na opracowaniach z zakresu językoznawstwa germanistycznego w celu ukazania polskiemu czytelnikowi dróg, koncepcji badawczych i podejść metodologicznych innej kultury naukowej.