Książka poświęcona jest Jungowskiej koncepcji mandali – stanowi próbę rekonstrukcji tej teorii na podstawie całości pism Junga. Przeznaczona jest dla czytelnika obeznanego już nieco z myślą autora tomu, może również okazać się przydatna dla osób pracujących z mandalą – psychologów, pedagogów, artystów, arteterapeutów. Jako punkt wyjścia autorka przyjęła postulat, aby koncepcja psychologiczna, niezależnie od perspektywy, z jakiej jest formułowana, miała przynajmniej swoje założenia, przedmiot, język i metodę. Wymagania te wyznaczyły w dużej mierze formalny układ książki. Składa się ona z trzech części, każdą z nich tworzą dwa rozdziały. Część pierwsza poświęcona jest zagadnieniom ogólnym: rozdział pierwszy dotyczy ontologicznych i epistemologicznych założeń psychologii analitycznej, rozdział drugi stanowi próbę rekonstrukcji Jungowskiej definicji mandali. Rozdziały trzeci i czwarty prezentują podstawowe twierdzenia Junga dotyczące struktury symbolu mandali oraz jego roli w procesie indywidualizacji. Trzecia część pracy poświęcona jest Jungowskiemu ujęciu symboliki mandalicznej w gnostycyźmie i alchemii. Ostatni, siódmy rozdział stanowi zarazem syntezę wyników wcześniej dokonanych analiz, jak i próbę krytycznego na te wyniki spojrzenia.