Teologia prawosławna z upodobaniem podkreśla szczególne znaczenie soborów powszechnych w życiu Kościoła. Jednakże ta najważniejsza instancja Kościoła prawosławnego nie zaistniała faktycznie od dwunastu stuleci. Ostatni z soborów powszechnych, oficjalnie uznany przez Kościół prawosławny, odbył się w Nicei w 787 roku. W tym świetle niezwykle ważna i budząca zainteresowanie stała się w ostatnich dziesięcioleciach inicjatywa zwołania nowego Świętego i Wielkiego Soboru. Celem książki jest naukowa prezentacja natury, historii przygotowań i tematyki przyszłego soboru.