Monografia Marii Jehanne Wielopolskiej (1882-1940), pisarki, która "stoczyła się w dziennikarstwo". W młodości autorka głośnych książek ("Pani El.", "Faunessy", "Femina", "Kryjaki"), później kontrowersyjna publicystka, „stara weredyczka, która popsuła sobie życie prawdomównością”, „czerwona hrabina”, „arcywarchoł w spódnicy”, „zażarta piłsudczyca”. W obronie swoich przekonań, zmienianych czasem o 180 stopni, wdawała się w zaciekłe publicystyczne awantury. Gorszyła Kościół, podjudzała do polemik Antoniego Słonimskiego i Adolfa Nowaczyńskiego. Była bohaterką złośliwych karykatur i satyrycznych wierszyków. Po wojnie zapomniana. Dopiero w ostatnich latach dostrzeżono, że to ona, na równi z Zofią Nałkowską, dała początek feminizacji kultury.
Hanna Faryna-Paszkiewicz przeszukała archiwa, by wydobyć z cienia fascynującą postać.