Książka, napisana przez teologa i psychologa w jednej osobie, naświetla problem przebaczenia głęboko i wielostronnie. Jest ono konieczne do normalnego funkcjonowania tak całych społeczności, jak i indywidualnych osób w relacjach z bliźnimi. Nie przebaczać
– to wyrządzać krzywdę sobie. Ale przebaczyć nie znaczy zapomnieć. Przebaczenie jest długim procesem psychologicznym, który jedynie Boża pomoc pozwala nam doprowadzić do końca. „Jest dzieckiem wszystkich naszych władz: myśli, uczuć, namiętności, emocji, pamięci i wyobraźni”.
Przebaczenie wymaga niekiedy heroizmu. Autor pokazuje więc konkretne kroki, które trzeba wykonać na tej trudnej drodze. Ale jednocześnie podkreśla, że podążając nią, trzeba „wejść w Boże miłosierdzie jak pod deszcz” i dać się poprowadzić łasce.