Książka ukazuje, w jaki sposób retoryka wpływa na kształtowanie się postaw twórczych, (również retoryka zawarta w manifestach literackich, teatralnych czy filmowych). Jest próbą ukazania związków i zależności istniejących pomiędzy dziełem, twórcą a widzem na przykładzie dokonań artystycznych i metod pracy takich twórców, jak Kazimierz Dejmek, Jerzy Grotowski, Konrad Swinarski, Andriej Tarkowski, Federico Fellini, Peter Brook, Boris Ejfman. Publikacja dotyka problemów wykorzystania retoryki nie tylko w sztukach opartych na przekazie werbalnym, ale także w sztuce filmu, cyrku, czy w balecie. Jest nowatorskim spojrzeniem na cele i zadania retoryki we współczesnej sztuce i kulturze oraz możliwości jej wykorzystania w budowaniu różnorodnych relacji twórczych — między aktorem i reżyserem, aktorem, reżyserem a widzem, czy ogólnie między dziełem a jego odbiorcą.