Postęp cywilizacyjny, przemiany gospodarcze i społeczne spowodowały, ze podstawową formą ochrony ryzyka starości tj. ochrony ludzi przed niedostatkiem, gdy po osiągnięciu określonego wieku zaprzestają aktywności zawodowej i tracą podstawowe źródło dochodów, jakim było wynagrodzenie za pracę, jest w Europie społeczne zabezpieczenie emerytalne. Chroni ono nie tylko jednostkę, ale i ogół społeczeństwa przed ekonomicznymi skutkami ryzyka starości, takimi jak wzrost wydatków prywatnych (obciążenie rodzin) oraz publicznych (koszty opieki społecznej i zdrowotnej).