Książka poświęcona refleksji teoretyczno-estetycznej trzech najwybitniejszych przedstawicieli powojennej awangardy: Johna Cage'a, Pierre'a Bouleza i Karlheinza Stockhausena. Przedstawione tutaj ich poglądy na najistotniejsze zagadnienia awangardowej twórczości obrazują - z jednej strony - ich świadomość estetyczną, z drugiej zaś są kluczem do pełnego zrozumienia ich utworów, które zrewolucjonizowały pod wieloma względami tradycyjne wyobrażenie muzyki.
Muzyczna twórczość awangardowa drugiej połowy XX wieku szła w parze z niezwykle bogatą, wielokierunkową refleksją nad muzyką, której przedmiotem stały się tak fundamentalne zakresy, jak twórczość, dzieło i percepcja (przeżycie estetyczne). Ich rozumienie uległo znacznemu, niekiedy całkowitemu, przewartościowaniu w porównaniu z zasadami zakorzenionymi w tradycji klasyczno-romantycznej.