Termodynamiczny model pomiaru kapitału ludzkiego w zastosowaniach do kształtowania wynagrodzeń za pracę

W monografii przedstawiono termodynamiczny model kapitału ludzkiego i godziwych wynagrodzeń, który dzięki respektowaniu fundamentalnych zasad pozwala na rozwiązanie wybranych problemów mikro- i makroekonomicznych. Głęboka analiza podstawowej dla rachunkowości zasady dualizmu pozwoliła ustalić, że nie pozwala ona, aby kapitał w gospodarowaniu powstawał z niczego, co jest fundamentalnym nawiązaniem do stosowanej w naukach przyrodniczych pierwszej zasady termodynamiki. Ponadto, ustalenie abstrakcyjnej natury kapitału oraz identyfikacja procesu jego losowego i spontanicznego rozpraszania pozwoliły ujawnić przejawy drugiej zasady termodynamiki w naukach ekonomicznych. W związku z tym postawiono hipotezę, że istotą płacy godziwej jest wyrównanie pracownikowi naturalnej stratności jego personalnego kapitału ludzkiego. Jak wykazały przedstawione w monografii badania poziom tej stratności jest określony przez stałą ekonomiczną w rozmiarze 0,08 [1/rok] i jest powiązany funkcyjnym związkiem przyczynowo-skutkowym z wartością kapitału ludzkiego. W wyniku został przedstawiony model godziwego wynagradzania, który chroni kapitał ludzki zatrudnionych od deprecjacji. W monografii przedstawiono także liczne modele płacowe ilustrujące specyfikę pomiaru i opłacania indywidualnego kapitału ludzkiego pracowników. Omówiono problematykę godziwych płac minimalnych. Scharakteryzowano pomiar specyficznych kwalifikacji pracownika w następstwie kontynuacji kształcenia, a także zgodny z fundamentalnymi zasadami system opodatkowania wynagrodzeń. Przedstawiono problematykę raportowania poziomu opłacania kapitału ludzkiego w organizacji, a także omówiono istotę funkcji aktywności ekonomicznej i związanego z nią wskaźnika produktywności pracy. W ostatniej części opracowania znalazły się przykłady rozwiązania na podstawie prezentowanego modelu wybranych problemów makroekonomicznych.