Julian Lucjan Bazgier – legionista i uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, autor wspomnień wydanych w okresie międzywojennym ("Czwórka sztandarowa" i "W pościgu") oraz kolejnych, pozostających w archiwum rodzinnym. Maszynopisy stały się podstawą do zaprezentowania losów rodziny Bazgiera. Ukazują dokonania jego rodziców i rodzeństwa: robotnika – bojowca Józefa Piłsudskiego i zesłańca, endeka – aktywnego w Macierzy Szkolnej, oraz opiekunki polskich dzieci uratowanych z Syberii, przebywających w obozie Pahiatua w Nowej Zelandii. W wirze opisywanych wydarzeń z XIX i XX w. obecne są i inne osoby zasłużone dla Polski, a związane rodzinnie z Bazgierem: artyści, jak malarz Antoni Pyzowski ze Szczekocina, powstaniec styczniowy odznaczony Krzyżem Walecznych ppor. Ludomir Dymitrowicz, później znany warszawski rysownik i ilustrator, czy też postaci tej miary, co Kazimierz Srokowski – od 1917 r. pierwszy przewodniczący Rady Miejskiej Dąbrowy (dziś patron ulicy w dzielnicy Gołonóg w Dąbrowie Górniczej) czy ks. Stanisław Kobyłecki, wikariusz generalny diecezji łuckiej. Miejsce akcji to nie tylko Zagłębie Dąbrowskie czy miejscowości na szlaku bojowym Bazgiera, ale też Wołyń (osada Orlęta w parafii Łokacze), Podlasie (Sejny), Kielecczyzna (Niekłań), Dolny Śląsk oraz Achtyrka, Turuchański Kraj, góry Ałtaju i inne. Mamy nadzieję, że książka przybliży czytelnikowi skalę wyzwań, przed jakimi stali Polacy w czasie zaborów, dwóch wojen światowych i w okresach powojennych, a historykom pozwoli odkryć dotąd nieznane fakty, m.in. dotyczące legionistów, towarzyszy broni Bazgiera, jak np. Antoniego Wołowskiego „Kreta”, po 1989 r. ponownie upamiętnionego w Rybieńku.