Pisarki niemieckie epoki klasyczno-romantycznej pozostawały najczęściej w cieniu mężczyzn. Ich nazwiska łączone są z działalnością pozaliteracką – muz, gospodyń salonów czy towarzyszek życia. Odkrywanie czy przypominanie przez współczesnych badaczy spuścizny literackiej pisarek tworzących na przełomie XVIII i XIX w. pozwala na weryfikację ich miejsca w historii literatury niemieckiej. Szczególnie pozostawione przez nie listy stanowią potwierdzenie ich kunsztu pisarskiego, urzeczywistnienie romantycznej idei zespolenia życia i sztuki oraz zapis kobiecego postrzegania rzeczywistości w połączeniu z odkrywaniem własnego wnętrza.