Paul Virilio należy do najbardziej znaczących francuskich teoretyków kultury i społeczeństwa. Jego Bomba informacyjna jest kroniką ostatnich dni ubiegłego tysiąclecia. Stanowi bezinteresowne ostrzeżenie przed mogącą rozpętać się w niedalekiej przyszłości wojną: wojną informacyjną.

Virilio przedstawia nie tyle zagrożenia wiążące się z rozwojem technologii, co zapowiada pojawienie się interaktywnego systemu, którego ekspansja może pociągnąć za sobą wybuch cyberbomby, czyli innymi słowy: uruchomienie katastrofalnej w skutkach reakcji łańcuchowej, gdy ograniczona dotychczas w swym zasięgu wymiana zyska ostatecznie charakter globalny.

Nieustające krachy gospodarcze, powtarzające się próby z bronią jądrową, rozkład zarówno sfery politycznej, jak i życia społecznego, to zaledwie kilka z oznak zwiastujących nadejście świata, w którym może powtórzyć się tragedia wieży Babel. Wczoraj bomba atomowa, jutro bomba genetyczna, nie zrozumiemy jednak działania żadnej z nich, nie odwołując się do trzeciej, której na imię bomba informacyjna - mówi Paul Virilio.

Autor Bomby informacyjnej urodził się w Paryżu w 1932 r. Swą karierę zaczynał jako architekt, urbanista i artysta. Po zakończeniu służby wojskowej w czasie wojny o niepodległość Algierii, podjął studia na Sorbonie z zakresu fenomenologii (pod kierunkiem M. Merleau-Ponty'ego), w ramach których interesował się przede wszystkim przestrzenią wojskową i organizacją terytorium. Brał udział w majowej rewolcie studenckiej w roku 1968, po czym został powołany przez studentów na stanowisko profesora architektury w l École Spéciale d Architecture, gdzie przez kilka lat pełnił funkcję dziekana ds. nauczania. Został również redaktorem prowadzącym słynnej kolekcji L espace critique w wydawnictwie Galilée. W roku 1998 wycofał się z życia akademickiego. Jego ostatnie projekty obejmują m.in. współpracę z paryskimi organizacjami zajmującymi się problemem mieszkań dla bezdomnych oraz budowę pierwszego na świecie Muzeum Wypadku.