W Czterech miniaturach spotkały się dwie wielkie miłości Romana Maciejewskiego: miłość do muzyki fortepianowej i do tańca. Powstały one w czasach, kiedy kompozytor współpracował - jako akompaniator oraz autor muzyki - ze szkołami baletowymi. Dziś nie wiemy czy Miniatury były wykonywane jako cykl, niezależne utwory, czy może były towarzyszeniem muzycznym do układów tanecznych. Nie wiadomo także, ile razy je wykonano, gdzie, przez kogo i czy w ogóle... Jedno jest pewne - taneczne przeznaczenie utworów sprawia, że niezwykle ważną rolę odgrywa w nich element rytmiczny i ilustracyjny. Być może podobne utwory kompozytora leżą jeszcze w czyichś szufladach, wszak sam Maciejewski mówił: ,,Trochę komponowałem dla tańca, więc mam porozpraszanych trochę kompozycji po świecie. Nawet nie wiem, gdzie to się znajduje". Pozostaje nam mieć nadzieję, że - jeśli istnieją - ujrzą kiedyś światło dzienne.