Autor pracy interesuje się przede wszystkim pojedynczym, konkretnym filmem i każdy utwór potraktowany jest niczym odrębny mikrokosmos, który niesie własne problemy, a także oryginalne, indywidualne przesłanie. Jednocześnie dostrzega i skrupulatnie odnotowuje "wewnątrzautorskie" nawiązania narracyjne, wizualne, symboliczne, obrazowe, ponawiane wspólne motywy, wątki, pytania oraz wydobywa wyraźny, specyficzny charakter pisma, osobną poetykę filmowego artysty. Artysty, który wypowiada się rzadko nie tylko wtedy, kiedy woli milczeć i który realizuje film tylko wtedy, kiedy chce zabrać głos.