Monografia jest poświęcona interpretacji twórczości filmowej Andrieja Zwiagincewa, jednego z najbardziej rozpoznawalnych współczesnych reżyserów, w perspektywie wybranych tekstów literatury rosyjskiej. Mimo że filmy te bywają porównywane z arcydziełami kina światowego, w tym – najczęściej – z dokonaniami Andrieja Tarkowskiego, Michelangelo Antonioniego, Ingmara Bergmana, Roberta Bressona, Michaela Hanekego czy Aleksandra Sokurowa, nietrudno zauważyć brak wydań monograficznych prezentujących całościowe, obszerne i pogłębione spojrzenie na dzieła reżysera jako konsekwentnie realizowany, spójny projekt artystyczny. Niniejsza książka jest pierwszą tego rodzaju próbą. Zaproponowane w publikacji interpretacje mają charakter komparatystyczny, ich metodologiczną podstawą jest kategoria pamięci kulturowej w ujęciu Renate Lachmann i Astrid Erll, zakorzeniających ten termin w szeroko rozumianym pojęciu intertekstualności, bliskim formule pamięci tekstu. Każdy z rozdziałów zawiera case study jednego z filmów fabularnych, krótkometrażowych bądź serialu wyreżyserowanego przez Zwiagincewa, ogniskując uwagę odbiorców na metaforach, wątkach i tematach wędrownych, wywodzących się z tekstów Michaiła Bułhakowa, Iwana Bunina, Fiodora Dostojewskiego, Michaiła Sałtykowa-Szczedrina i Lwa Tołstoja. Książka opiera się na bardzo bogatym przeglądzie literatury przedmiotu w języku rosyjskim, angielskim i polskim. Autorka zakorzenia swoje spostrzeżenia także w wypowiedziach samego reżysera dotyczących własnej twórczości.