Na publikację składają się trzy studia literaturoznawcze nad związkami literatury z nowoczesnym dyskursem nauk o życiu: od botaniki przez biologię ewolucyjną po biochemię. Analizy i refleksje autorów dotyczą tekstów pisanych w różnych częściach Europy od połowy wieku XIX do połowy wieku XX, włączając w swój zakres, z jednej strony, kulturowe oddziaływanie osiągnięć takich badaczy i myślicieli, jak Piotr Kropotkin, Elisée Reclus, Charles Darwin, Ernst Haeckel, Louis Pasteur i Henri Bergson, z drugiej zaś strony, modernistyczną prozę narracyjną, reprezentowaną tutaj przez Virginię Woolf i Brunona Schulza.