Książka Miles pius et iustus to studium poświęcone sposobom propagowania wzorca żołnierza katolickiego w kulturze polskiej na tle długiej i bogatej tradycji chrześcijańskiej, w której często odnoszono się do pojęć takich jak militia Christi, pugna spiritualis czy miles christianus, przepracowanych i dostosowanych do wymogów ideologii kontrreformacji. Praca oparta została na materiale źródłowym, szczegółowo uzupełniającym wiedzę na temat religijnego wymiaru postaw ludzi zaangażowanych w walki prowadzone przez Rzeczpospolitą przede wszystkim w wiekach XVI i XVII. Jest pierwszym opracowaniem, które prezentuje w szerokim kontekście odszukany przez autora „Traktat” o pisaniu książek dla wojska Antonio Possevina oraz jego wpływ na druki polskie, zwłaszcza na Żołnierskie nabożeństwo Piotra Skargi, ale także na dzieło Bellator christianus Mateusza Bembusa czy też na Prawego rycerza Szymona Starowolskiego. Wykorzystując bogate i szeroko cytowane źródła, autor ukazuje na tle kultury europejskiej rozmaite formy pobożności obecne w wojsku, ich źródła oraz sposoby przekazywania treści o charakterze religijnym.