Jeszcze niedawno, po "pomarańczowej rewolucji", wydawało się, że chociaż Ukraina nie ma szans na szybkie członkostwo w Unii, to nowe typy relacji i więzi, budowane niejako w poprzek granicy, pod wieloma względami bardziej łączą niż dzielą społeczności zamieszkałe po obu jej stronach. Chociaż obserwowaliśmy odradzanie się i umacnianie partykularyzmów i fundamentalizmów, wznoszących nowe mury w świadomości swoich wyznawców, sądziliśmy, że ta granica może się stać dobrym przykładem globalnych zmian. Dlatego postanowiliśmy opisać codzienność mieszkańców zmarginalizowanych terenów pogranicza, sposób, w jaki komponują i komentują swoje strategie przetrwania, zmagając się z brakiem środków do życia i z brakiem perspektywy; z eksploatacją przez centra bliskie i oddalone, a zwłaszcza z migracją zarobkową, która przekształca się w trwałą emigrację, rujnując więzi społeczne i życie lokalnych społeczności; z dramatyczną sytuacją ludzi, którzy stają przed alternatywą: praca "na granicy" albo praca za granicą.