Praca duchowa, umysłowa i fizyczna – pozornie mogłoby się wydawać, że są to zupełnie niezależne dziedziny pracy, ale Jadwiga Zamoyska dowodzi, że w oderwaniu od pozostałych dwóch żadnej z nich nie da się opanować do perfekcji. Swoją rozprawę na temat obowiązku pracy, przykazanemu ludowi chrześcijańskiemu przez Boga, poświęciła przede wszystkim dogłębnej analizie tych trzech dziedzin oraz ich zależności od siebie nawzajem, okrasiła ją także licznymi przykładami i schematami pożądanych zachowań. Dzieło to kieruje przede wszystkim do kobiet, które z racji uwarunkowań społecznych są bardziej narażone na umysłową stagnację i rozwój lenistwa, zarówno duchowego, jak i cielesnego, i wzywa je do uczciwego, skromnego, rozsądnego i pracowitego życia podług chrześcijańskich zasad.