Związek Patriotów Polskich w ZSRR to organizacja, która wielu osobom kojarzy się przede wszystkim z propagowaniem stalinowskiej ideologii i „kuźnią kadr” dla Polski Ludowej. Tymczasem dla pozbawionych opieki zesłańców na Wschodzie, którzy „nie zdążyli do Andersa” lub po prostu nie zdołali ewakuować się ze Związku Radzieckiego w 1942 r., ZPP był praktycznie jedyną nadzieją na odmianę losu i powrót do Ojczyzny. Jego terenowi działacze – w większości także zesłańcy – oferowali rodakom wsparcie na miarę tamtych tragicznych okoliczności. Autor przedstawił rozmaite aspekty działalności ZPP w Południowym Kazachstanie, czyli obwodzie południowokazachstańskim. Podczas II wojny światowej na tych graniczących z Uzbekistanem obszarach Kazachskiej SRR znalazło się wielu obywateli polskich. W książce ukazano tragiczne dzieje zesłańców, którzy od chwili deportacji walczyli o swoje przetrwanie. W najnowszej monografii Wojciecha Marciniaka Czytelnik odnajdzie opisy przeżyć Sybiraków – zsyłki, tułaczki, życia codziennego w Kazachstanie i zmagań z totalitarną rzeczywistością, aż po repatriację w 1946 r.