Zabrzmi to może trywialnie, niepoetycko i przyziemnie, lecz bez pieniędzy nie ma filmu. Z tego względu badanie rynku finansowego produkcji filmowej w Polsce wydaje się niezwykle istotne. Niniejsza książka podejmuje właśnie taki wysiłek badawczy. Pisanie o pieniądzach wymaga skupienia się zarówno na kontekstach ekonomicznych i instytucjonalnych. W czterech rozdziałach omówiono kolejno główne źródła finansowania
filmów fabularnych, funkcjonowanie i politykę głównego funduszu, czyli Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej, by następnie zaprezentować alternatywne formy finansowania – tak publiczne, jak prywatne – oraz otoczenie ekonomiczne i autorską typologię producentów filmowych w naszym kraju.
Taki podział wynika z jednej strony z
przekonania, że produkcja filmowa w Polsce wciąż zbyt uzależniona jest od publicznych środków, z drugiej zaś z potrzeby wskazania nowych możliwych rozwiązań z zakresu finansowania produkcji filmowej dla rodzimego rynku. Za kilka lub kilkanaście lat książka stanie się historycznym źródłem wiedzy o finansowym aspekcie produkcji filmowej w pierwszym dwudziestoleciu XXI wieku. Autorzy kontynuują studia kultury produkcji
(production culture studies) rozpoczęte w lokalnym krajowym wymiarze przez działalność naukową Edwarda Zajička, a następnie podjęte przez Marcina Adamczaka w jego książce Obok ekranu (2014). Poszerzają badania realizowane wcześniej przez Michała Zabłockiego w Organizacji produkcji filmu fabularnego w Polsce (2013) oraz Annę Wróblewską w Rynku filmowym w Polsce (2014).
Wzbogacają te dokonania pionierskimi próbami opisu narzędzi finansowania rynku kinematograficznego.

Książka adresowana jest przede wszystkim dla badaczy zainteresowanych instytucjonalnymi aspektami polskiej kinematografii, ale także dla przyszłych kierowników produkcji i producentów.