W prezentowanej publikacji autorka przedstawia etapy kształtowania się polityki edukacyjnej Unii Europejskiej – od najważniejszych działań i dokumentów przyjmowanych od połowy lat dziewięćdziesiątych XX wieku – po traktat z Maastricht z 1993 roku i postanowienia Strategii Lizbońskiej. Omawia kluczowe kompetencje i ich znaczenie w kontekście Strategii Lizbońskiej.
Dużą część pracy poświęca przedstawieniu zbieżności i różnic w organizacji systemów edukacji w krajach europejskich, umożliwiając Czytelnikowi porównanie rozwiązań stosowanych w innych krajach z własną wiedzą i doświadczeniem, a także ocenę i refleksję na temat miejsca polskiej oświaty w rodzinie europejskiej. Przypomina wspólnotowe programy współpracy jako główne instrumenty realizacji wspólnotowej polityki edukacyjnej.
W podsumowaniu ukazuje politykę edukacyjną Unii na szerszym, europejskim i światowym tle, omawiając działalność (w sferze oświaty) organizacji międzynarodowych o europejskim i ponadeuropejskim zasięgu – Rady Europy, OECD, UNESCO.