Polsce nie brakuje symboli i inspiracji przemawiających za zaangażowaniem na rzecz praw człowieka. Wieloletnia walka za wolność Waszą i naszą, ofiara II wojny światowej, Solidarność z Lechem Wałęsą, Jan Paweł II...
Świat docenił nasze zasługi dla upadku systemu dwublokowego i demokratyzacji w Europie, będące realizacją wartości, na które powoływał się polski ruch solidarnościowy wolność i prawa człowieka.
Czy to dziedzictwo zostało wykorzystane? Czy Polsce udało się stworzyć wizerunek państwa przewidywalnego, konsekwentnie upominającego się o prawa człowieka na arenie międzynarodowej? Czy podejmując ważne problemy bezpieczeństwa, ugruntowania suwerenności i budowy gospodarki wolnorynkowej, nie zapomniano
o tych, których podstawowe prawa wciąż nie są przestrzegane?
Autorka, podejmując ważny i pasjonujący temat, wykorzystała bogaty materiał źródłowy, m.in. publikacje rządowe i parlamentarne, dzienniki urzędowe, stenogramy i sprawozdania z obrad właściwych organów międzynarodowych, prowadziła rozmowy z osobami zaangażowanymi w problematykę ochrony praw człowieka.
Prezentowana książka, oparta na solidnej bazie źródłowej, kompetentnie i odważnie napisana, to jedyna pozycja na rynku wydawniczym poświęcona zagadnieniu praw człowieka w polskiej polityce zagranicznej po 1989 roku.