Próba dotarcia do pamięci Polaków, do historii rodzinnych, do sfery życia prywatnego, rzadko badanej przez historyków. Autorka zagląda za kotarę propagowanych oficjalnie norm i zaleceń i opisuje zwykłą codzienności tamtych lat. Z pietyzmem rekonstruuje życie Krakowa, przedstawia zróżnicowanie postaw i zachowań mieszkańców w zależności od stopnia zasiedziałości i związania z miastem. Bada też politykę władzy wobec życia prywatnego obywateli.