Opracowanie poświęcone organizacji służb specjalnych II Rzeczypospolitej oraz głównym kierunkom ich działalności. Polskie służby specjalne w zasadzie nie prowadziły wywiadu globalnego. Wywiad i kontrwywiad wojskowy oraz służby graniczne skupiały uwagę na zagrożeniu ze strony sowieckiej Rosji i Niemiec. Działaniami objęto również kierunki czeski i litewski. Natomiast cywilne organy bezpieczeństwa koncentrowały się na zwalczaniu działalności komunistycznej i irredenty mniejszości narodowych traktowanych jako największe zagrożenie wewnętrznego ładu społecznego w państwie.