Praca dotyczy powstania na Rusi Moskiewskiej specyficznej odmiany teologii ikony - stanowi próbę odpowiedzi na pytanie o przyczyny jej narodzin. Przedstawia procesy przemian myśli o sztuce na Rusi, w kontekście jej związków z kulturą bizantyjską, bałkańską i w odniesieniu do prawosławia na obszarze państwa polsko-litewskiego. Ukazuje różne aspekty kultu ikon w XV i XVI wieku. Na podstawie wyobrażeń trynitarnych - takich jak Starotestamentowa Trójca Święta, Ojcostwo i Trójca Nowotestamentowa oraz innych przedstawień o symbolicznym charakterze - przedstawia przekształcenia kanonu ikonograficznego w XV-XVI wieku.
Książka niezwykle potrzebna, zapełniająca kolejną "białą plamę" na artystyczno-kulturowej mapie omawianego obszaru, a także - w wielu miejscach - wywabia plamy późniejszych interpretatorów.
Będzie stanowić cenne źródło wiedzy dla interesujących się tym tematem naukowców i studentów, historyków sztuki i teologów, a także etnografów i socjologów.