Ponad 200 lat temu napłynęła do Europy informacja o istnieniu w środkowo - amerykańskich biotopach ryb zwanych - jak się wtedy wydawało - żyworodnymi. Prawdopodobnie chodziło również o gupiki. Informacja ta podana została w roku 1769 przez Don Jose Anthonio de Alzate y Ramireza. Dopiero jednak po 100 latach od tej daty gupiki zostały zbadane i badania te opublikował W. Peters w miesięczniku Akademii Nauk w Berlinie. Zostały one zaszeregowane pod naukową nazwą Poecilia reticulata. Różne były koleje losu tej rybki i jej podróży do Europy. Jednak jej popularność zaczyna się dopiero od momentu, kiedy Roberta Johna Lechmere Guppy – geolog i zbieracz roślin z Trynidadu – dostarczył okazy do Muzeum Brytyjskiego. Zbadał je wtedy jeden z najwybitniejszych ichtiologów XIX wieku Albert C. L. Günther. Znalazł jednak różnice pomiędzy rybami, które badał a wcześniej nazwanymi Poecilia reticulata i nazwał je od nazwiska badacza, który je przesłał i zaszeregował pod nazwą Girardinus guppyi. Nazwa „gupik” wywodząca się od nazwiska znalazcy przylgnęła do tej rybki, a ona sama stała się przedmiotem badań i połowów dla celów akwarystycznych w Europie. Na początku XX wieku rybki pojawiają się w handlu i są bardzo drogie.