Badania i książka Anny Boguszewskiej wzbogacają wiedzę o kwestiach wychowania estetycznego i okolicznościach podniesienia na bardzo wysoki poziom polskiej grafiki w odrodzonym państwie polskim i po II wojnie światowej. Otwierają perspektywy dalszych badań, które w sprawach pedagogicznych wiążą się z dzisiejszymi zagadnieniami wychowania estetycznego. [...] Słuszną decyzją było ukazanie, jak odmienne były drogi tworzenia się nowej specjalizacji w warunkach odradzającego się państwa na dwóch tak różnych terytoriach pozaborowych, jak Galicja i Kongresówka. Interesujące jest śledzenie odmienności tworzenia się nowej specjalności w kształceniu grafików i wprowadzenie jej do wyższych uczelni artystycznych w Krakowie i Warszawie [...]. Autorka przeprowadziła kwerendy w zbiorach archiwalnych szkół artystycznych, w Bibliotece „Zachęty" w Warszawie [...]. Wykorzystała materiały archiwalne rękopiśmienne i drukowane szkół artystycznych w okresie międzywojennym i po II wojnie światowej, programy, sprawozdania, podręczniki, akty prawne, wspomnienia, materiały ikonograficzne, np. ilustracje, plakaty, znaczki, emblematy. [...] Książka Anny Boguszewskiej w dużym stopniu oparta jest na samodzielnych badaniach naukowych. Dotyczy zagadnienia mało i niedostatecznie dotychczas badanego. Wnosi istotny wkład do poznania i zrozumienia pewnego fenomenu dotyczącego rozwoju grafiki w Polsce, jej wysoko cenionego w świecie dorobku artystycznego i metod kształcenia grafików w okresie 1918-1989.

prof dr hab. Kalina Bartnicka
Instytut Historii Nauki im. L. i A. Birkenmajerów
Polskiej Akademii Nauk w Warszawie