Autorka wykonała pracę, która od dłuższego czasu jawiła się oświeceniowym literaturoznawcom jako szczególnie ważna i pilna. W przyjętej przez badaczy opinii, „Zabawy Przyjemne i Pożyteczne" stanowiły swoistą „szkołę" poezji stanisławowskiej i są tej poezji obfitym zbiorem. Niżej się ceni i mniejszą zwraca się uwagę na obecność prozy na łamach periodyku.