PONAD 200 TYSIĘCY EGZEMPLARZY SPRZEDANYCH W 7 TYGODNI OD DNIA PREMIERY!

Nie może zasnąć. Nazajutrz wyjeżdża.
Najbliższe dwadzieścia cztery godziny będą krótkim snem, marzeniem, które musi wypełnić szczęściem i pięknem.
Musi zawrzeć z Garym pokój. Odnaleźć niespokojną radość pocałunku w Hyde Parku, pod szpiczastymi wierzchołkami drzew. Pewnego dnia będziemy się całować pod drzewami w Central Parku, a wiewiórki będą jeść nam z ręki. Wiewiórki z Central Parku nie są płochliwe. Podchodzą za dolara...
Czym właściwie jest wiewiórka? Szczurem z dobrą attachée prasową. Niczym więcej. Zabierzcie jej puszysty ogon i zostanie włochaty szczur. Wstrętny włochaty szczur stojący na dwóch łapach.
Hortense śmieje się do siebie, trąc sobie nos. Uśmiechamy się do jednego, krzywimy na widok drugiego.
Jasny dowód na to, że wszystko zależy od stroju. Pozorów. Detal, zwykły detal i szczur staje się wiewiórką.
Przechodnie rzucają mu orzeszki, a dzieci chcą takiego w klatce.

Kryzys dopada nie tylko światowe rynki finansowe, ale również bohaterów Żółtych oczu krokodyla i Wolnego walca żółwi. W ich życiu szykują się przełomowe zmiany.
Joséphine szuka pomysłu na następną powieść, nie wie jednak, czy uda jej się otrząsnąć po traumatycznych przeżyciach i jeszcze coś kiedyś napisać. Czy szczęście ponownie się do niej uśmiechnie? Jej córki Hortense i Zoé wreszcie próbują się usamodzielnić. Hortense zaczyna studia w Londynie i marzy o karierze projektantki mody, a Zoé dorasta i powoli staje się kobietą. Philippe zaś próbuje nadać nowy sens własnemu życiu.
Czy miłość nastolatków Zoé i Gaétana przetrwa próbę czasu i rozłąkę? Czy Shirley zapomni o przeszłości i odnajdzie siebie?
Czy Josiane i Marcel sprostają roli rodziców cudownego dziecka?
Dlaczego wiewiórki z Central Parku są smutne w poniedziałki?