Niniejsza książka stanowi próbę prezentacji modeli duszpasterskiego działania Kościoła, których obecność widoczna jest w posoborowej refleksji teologów pastoralistów nie tylko hiszpańskojęzycznych. Na podstawie wniosków wypływających z analizy źródeł, czyli Pisma Świętego, dzieł starożytnych pisarzy oraz oficjalnych dokumentów Kościoła, jak i przy wykorzystaniu publikacji pastoralnoteologicznych, podjęta zostanie rekonstrukcja pięciu dominujących dzisiaj modeli duszpasterskich: ewangelizacji, terapii, mistagogii, gościnności i communio.