Książka finalisty III edycji Konkursu o Nagrodę im. Barbary Skargi.

Znakomity esej w duchu historii idei. Panoramiczny pomysł organizujący całość europejskich dziejów refleksji nad sztuką. Autor prezentuje trzy modele – sztuka jako techne, jako ars (artes liberales) i jako art (beaux arts) – a koncepcje sztuki wiąże ze środowiskami językowymi, w których powstawały (odpowiednio: greka, łacina, nowożytne języki europejskie). Odsłania zarazem strukturalną zależność koncepcji sztuki od dominujących koncepcji epistemicznych (episteme, scientia, empiryzm).
Esej świetnie napisany, zdyscyplinowany pojęciowo, spójny i klarowny […] przypomina błyskotliwą konstrukcję szkatułkową: komentarze do „zdań” Platona, Arystotelesa, Seneki, Kanta, Benjamina, Heideggera stanowią samodzielne „eseje” w eseju.
[z recenzji wydawniczej]