Nazywali je „chwałą Prus”.
Rossbach i Lutynia należą do wielkich bitew historii, dając Fryderykowi miejsce wśród wielkich dowódców i rozsławiając pruskie cnoty militarne.
Pod Rossbach przegrała armia francusko-niemiecka, a pod Lutynią austriacka. Obie były liczniejsze i nie brakowało w nich zawodowych żołnierzy, a Austriacy niedawno pokonali Prusaków. Dlaczego więc zostały tak upokorzone? Co uczyniło Fryderyka Wielkim? Przez ponad stulecie wierzono, że wynikało to z naturalnego przystosowania Prusaków do wojny. Do 1945 roku wielu Niemców i ich przeciwników pamiętało, że Fryderyk cudem uratował Prusy mimo wszelkich przeciwności, maszerując w śniegu ku lutyńskiemu kościołowi. Jak zwykle, sprawa nie wyglądała tak prosto. Ekspert XVIII-wiecznej wojskowości Christopher Duffy pokazuje, dlaczego żołnierze Austrii, Francji i Rzeszy, często dzielni i zdolni, zdążali ku klęsce, i jak Fryderyk, często nieświadom tworzonej przez siebie legendy, wygrał te słynne bitwy. Teraz opuściły one sferę mitu, a znalazły się w dziedzinie wiarygodnych relacji o ciężkich walkach, szybkich decyzjach oraz losie cywilów i żołnierzy, porwanych wirem starć.