Dominację na arenie międzynarodowej nazistowskie Niemcy zawdzięczały w znacznej mierze militarnym zdolnościom dowódców, jednak talent technokratów i budowniczych nie tylko wspierał reżim Hitlera, ale także pozwolił mu przetrwać dłużej, niż się spodziewano. Bohaterami tej bogato ilustrowanej publikacji są Fritz Todt i Albert Speer, dwaj najważniejsi inżynierowie Hitlera. Blaine Taylor opisuje, w jaki sposób osiągnięcia na polu techniki, na równi z tymi na polu walki, pozwoliły III Rzeszy przetrwać aż sześć wojennych lat.
Dr Todt był budowniczym pierwszej na świecie sieci superautostrad (Autobahnen), które funkcjonują do dziś, a także niemieckiego Wału Zachodniego (Westwall), czyli systemu fortyfikacji, którego powstanie poprzedziło budowę Wału Atlantyckiego i Wschodniego. Ten twórca wojennych „kwater Führera” oraz schronów dla U-Bootów zginął w katastrofie lotniczej, z którą wiąże się wiele tajemnic.
Na stanowisku niemieckiego ministra uzbrojenia i produkcji wojennej Todta zastąpił długoletni architekt Hitlera Albert Speer. Określany przez Hitlera mianem geniusza, zaprojektował i nadzorował budowę monumentalnych trybun w Norymberdze, gdzie odbywały się zjazdy partii nazistowskiej, a których fragmenty przetrwały do dzisiaj. Pomimo nieustannych alianckich bombardowań i radzieckiej ofensywy ze wschodu Speer zdołał utrzymać funkcjonowanie niemieckiej machiny przemysłowej aż do wiosny 1945 roku. Dbał też o finansowanie wznoszenia fortyfikacji i budowy rakiet – broni V. Speer skazany w Norymberdze za zbrodnie wojenne odsiedział 20-letni wyrok w więzieniu Spandau. Po wyjściu na wolność zyskał rozgłos jako autor bestsellerowych wspomnień.
Książka Blaine’a Taylora to pierwsza rozprawa, w której przeanalizowano rolę, jaką obaj technokraci odegrali w najstraszliwszej wojnie w dziejach ludzkości.