Niezwykle interesujące empiryczne studium na temat konstytucyjnych czynników reform gospodarczych. Zakres przedmiotowy i materiał badawczy książki dotyczy nie tylko Polski i innych krajów Europy Środkowo-Wschodniej, lecz także krajów azjatyckich, które miały sposobność doświadczyć ustroju socjalistycznego w różnym natężeniu. Zgromadzony materiał pozwala także na porównanie w sposób naukowy i metodyczny polskich doświadczeń konstytucyjnych z transformacji gospodarczej z tymi, które miały miejsce w innych krajach.
Zagadnieniem wielokrotnie podnoszonym w literaturze zarówno ekonomicznej, jak i prawnej jest to, że skoro kraje socjalistyczne miały ten sam lub zbliżony punkt wyjścia na początku okresu transformacji, co zadecydowało o tym, że dwadzieścia lat później ich sytuacja jest tak diametralnie różna? Autorka rozważa tę kwestię z punktu widzenia ekonomii prawa konstytucyjnego, a jej podstawową tezą jest to, że prawo konstytucyjne oraz jego poszczególne instytucje mają podstawowe znaczenie dla przebiegu reform gospodarczych.