Historia kobiecego serca, wrażliwego, otwartego na świat, który nie szczędził mu trudów i wyrzeczeń. Ta autobiograficzna poezja dotyka wielu tragicznych wydarzeń z życia autorki. To nie tylko choroby, nocne koszmary, zdrady, zawiedzione nadzieje, ale nieustanna walka o przetrwanie, łapanie równowagi z dnia na dzień, z sekundy na sekundę. Są w tej poezji piękne akcenty miłości macierzyńskiej, czasem ma się wrażenie, że to ona właśnie jest najważniejsza. Miłość w tym tomiku jest wszechobecna, nie tylko do dzieci czy ukochanego, ale i do świata. Te liryki są sugestywną pieśnią, hymnem pochwalnym, zachwytem i zadumą nad pięknościami przyrody, w której jest miejsce na śpiewającego słowika, barwnego motyla czy padający śnieg. Skromna w swej prostocie, uczuciowa poezja. Udany debiut.