Ochrona życia prywatnego i rodzinnego jest jednym z uniwersalnych praw człowieka, szczególnie ważnym w odniesieniu do danych osobowych i wizerunku ofiary przestępstwa.
Jej standardy wyznaczają akty prawa międzynarodowego, które są później uwzględniane w krajowych unormowaniach prawnych. Podstawowy standard wyznacza obecnie przepis art, 21 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE z dnia 25 października 2012 r. ustanawiającej normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępującej decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW, który ma zostać wdrożony do polskiego systemu prawnego do dnia 16 listopada 2015 r. Autorzy publikacji udzielają odpowiedzi na pytanie, czy polskie unormowania w omawianym zakresie są wystarczające.