Książka jest niezwykle wartościowym opracowaniem literaturoznawczym, łączącym cechy rozprawy z zakresu teorii języka poetyckiego oraz rozważań historycznoliterackich. Ma ambitny cel przedstawienia różnych dykcji poetyckich począwszy od początków wieku XX, a skończywszy na pierwszych latach XXI stulecia. Twórcy, którzy znaleźli się w kręgu zainteresowań autorki, mieszczą się w obrębie paradygmatu modernistycznego, wyróżnia ich natomiast szczególny, autorefleksyjny stosunek do języka. Rozprawa Joanny Grądziel-Wójcik przynosi ciekawy, oryginalny, miejscami wręcz nowatorski obraz współczesnej polskiej poezji.
Z recenzji prof. dr hab. Bogumiły Kaniewskiej