Autor omawia rosyjskie rządy w Królestwie Polskim od upadku powstania styczniowego do momentu wycofania się Rosjan z ziem polskich podczas I wojny światowej. „Kraj Nadwiślański” odgrywał kluczową rolę w strukturze imperium carów jako jedna z jego najludniejszych oraz militarnie i gospodarczo najważniejszych części peryferyjnych. Rolf stawia tezę, że Rosjanie traktowali ten obszar jako swoiste laboratorium, miejsce eksperymentów, zbierania doświadczeń i testowania różnych koncepcji integracji. Analiza rządów imperialnych w Królestwie Polskim pozwala zatem zyskać gruntowny wgląd w techniki wykorzystywane przez cesarstwo rosyjskie przy inkorporacji i transformowaniu obszarów peryferyjnych.
W centrum uwagi autora znalazła się przede wszystkim Warszawa jako siedziba aparatu biurokratycznego oraz przestrzeń interakcji między carską administracją i miejscową ludnością. Omówiona została m.in. codzienna praktyka sprawowania władzy imperialnej, która miała znaczny wpływ na kształtowanie się społecznych i kulturowych struktur „Kraju Nadwiślańskiego”.
Polska wersja językowa została wzbogacona o obszerny rozdział dotyczący funkcjonowania Uniwersytetu Warszawskiego w omawianym okresie. Autor uzupełnił też literaturę o wybór publikacji polskich.