Niniejsza publikacja otwiera serię czterech rozpraw historyczno-filozoficznych poświęconych polemikom wokół polskich przekładów dzieł Immanuela Kanta z lat 1795–1918. Poświęcona została polemice wokół dwóch pierwszych polskich przekładów Kantowskich Prolegomenów do wszelkiej przyszłej metafizyki, która będzie mogła wystąpić jak nauka. Dyskusja toczyła się na łamach „Przeglądu Filozoficznego Warszawskiego” i „Ruchu Filozoficznego Lwowskiego” między Badem a Struvem wokół przekładów, które dali Romuald Piątkowski (Grzymała) w 1901 roku i Benedykt Bornstein w 1918 roku.