Wojna pancerna Ludwika von Eimannsbergera była w okresie międzywojennym jedną z najważniejszych i najbardziej znanych prac teoretycznych dotyczących wykorzystania broni pancernej, stawianą w jednym rzędzie z pracami Fullera, Liddel Harta i Guderiana. Omawia ona wykorzystanie czołgów w czasie I wojny światowej, ich późniejszy rozwój oraz, przewidywane przez autora, możliwości ich wykorzystania bojowego w przyszłości. Obecne polskie wydanie Wojny pancernej jest przedrukiem tłumaczenia z 1937 roku. Co godne uwagi, przygotowujący je wówczas tłumacze otrzymali od autora uzupełnienia i poprawki aktualizujące jej zawartość względem niemieckiego oryginału.